Loading...“به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی، به زنده رودش سلامی ز چشم ما رسانی…” گفتن و نوشتن از اصفهان باید کار بسیار دشواری باشد. چون بناست تعریفی از نصف جهان را در قامت یک شهر بازگو کنیم و از وصف حال و احوالت آن بنویسیم.
اصفهان؛ نیمه‌ای از جهان
خاک اصفهان همچون توتیایی ست که چشم دل شما را جلا می‌دهد و در نگاه شما نصف جهان را نمایان می‌کند.
نیم جهان در سرزمین پارسی
هر رهگذری که راهش به این شهر خورده است بی‌معطلی آن را ” نصف جهان” نامیده است. البته که وجود بیش از شش هزار آثار باستانی در کنار کوه، دشت و رود در این امر بی‌تأثیر نبوده است.
اینجا میراث گران‌بهای سال‌های متمادی از تاریخ و هویت ملی ایران است که در هر عصر نگینی درخشان بر پیشانی تاریخ چسبانده است.
چه در اعصار دوره ساسانیان و چه بعد از اسلام هنر و معماری در جای‌جای اصفهان ریشه دوانده و آن را متمایز ساخته است. اما اوج شکوه و اعتلای این شهر را باید به حکومت صفویه که مهد ذوق و هنر تاریخ ایران‌زمین نسبت داد.
میدان نقش جهان
در اصفهان چه کنیم و به کجا رویم
وجود این‌همه زیبایی کار را برای گردشگران در تور اصفهان سخت می‌کند که به کجا روند.
در ادامه به معرفی چند مکان منحصربه‌فرد در این شهر می‌پردازیم که بازدید آن بر هر رهگذری واجب است.
مسجد امام
شاید اهالی خود اصفهان از دیدن هرروزه این حجم از شاهکار تاریخی حالت خنثی پیدا کرده باشند اما برای گردشگران به‌خصوص هنگام دخول به میدان نقش‌جهان موجی از شوک و حیرت در صورت چیز دیگری دیده نمی‌شود.
در این میدان، شما می‌توانید به بازدید مسجد امام بروید که درگذشته به مسجد شاه یا سلطانی معروف بوده است. اوج معماری، کاشی‌کاری و نجاری قرن یازدهم در این اثر گنجانده شده است.
این مسجد در دوران صفویه ساخته و جز برترین معماری‌های جهان اسلام به شمار می‌آیید.
کاشی کاری‌های فیروزه‌ای مسجد امام
مسجد شیخ لطف‌الله
در ضلع شرقی میدان نقش‌جهان، مسجد شیخ لطف‌الله به زیبایی هر چه تمام در حال درخشش است. کاشی‌کاری‌هایی از جنس طلا و تزئینات پیچیده آن یکی از دلایل شکوه این بنا است.
نمای داخلی و خارجی این بنا بسیار محصورکننده است. این مسجد به دستور شاه‌عباس اول و توسط استاد محمدرضا اصفهانی در مدت هجده سال ساخت شد.
طاق طلایی زرین مسجد شیخ لطف الله
کاخ عالی‌قاپو
خدمات ارزنده که دوران صفویه در این مرزوبوم انجام داده‌اند قابل‌ستایش و تقدیر است. عمارت عالی‌قاپو ستاره درخشان دیگری در میدان نقش‌جهان است که مأمن حکایت و حرف‌های بی‌شمار می‌باشد.
سنگ بنای این کاخ آجری منقش شده در زمان شاه‌عباس اول صفوی بنا شد و در دوران شاه‌عباس دو، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین تکمیل شده است.
بنای عالی‌قاپو با ارتفاعی حدود ۴۸ متر تا کف بازار بلندترین کاخ چندطبقه تا چند دهه اخیر در شهر اصفهان بوده است. پلکان‌های این بنا بعضاً تنگ و به شکل زیگزاگی ست که به پلکان شاهی معروف می‌باشد. روبه روی هر پله پنجره‌های توری شکل و گنبدی به چشم می‌خورد که روشنی راهروها را تأمین می‌کند.
نکته جالب این کاخ، مربوط به آستانه آن (درب ورودی) بود. این مکان که از جنس مرمر است و چنان در عالی‌قاپو اهمیت و ارزش داشت که هرکسی قصد شرف یابی، خدمت پادشاه را می‌کرد، جلوی آن بر روی زمین زانو می‌زد و آن را می‌بوسید. هیچ‌کس حق پا گذاشتن در این قسمت را نداشت، چون هر کس برخلاف این قانون عمل می‌کرد؛ کتک مفصل از نگهبانان عمارت می‌خورد.
اما نقطه شهرت کاخ، طبقه ششم و اتاق تالار موسیقی است. در این قسمت از کاخ اشکالی از جام و ظروف با گچ در دیوار ساخته‌شده که علاوه بر زیبایی و تحسین هنروران گچ بر؛ خاصیت آکوستیک داشته و صوت موسیقی‌ها را بدون انعکاس پخش می‌کند.
سقف تالار موسیقی عالی قاپو
سی‌وسه‌پل
روزی روزگاری بر فراز رود سرزنده “زاینده‌رود ” پلی باعظمت بنا شد تا محلی برای برگزاری جشن‌ها شود.
این پل که یکی از پل‌های درجه اول جهان شناخته می‌شود، ۳۰۰ متر طول دارد و در زمان شاه‌عباس صفوی ساخت شد.
هدف از ساخت این بنا برپایی جشن‌هایی مانند آب‌پاشان و خاج‌شویان بوده که الله‌وردی خان اوندیلادزه را مأمور می‌کند تا آن را بسازد.
هنوز هم گه گاهی جرعه از زاینده‌رود بر ستون‌های سی‌وسه‌پل جاری می‌شود و دل رهگذران را شاد می‌کند.
زاینده رود در شب
چهل‌ستون
میراث دیگری که از شاه‌عباس اول در این سرزمین به‌جای مانده است.
کاخ چهل‌ستون عمارتی ست با چهل‌ستون و ایوان‌های متعدد که در مساحتی به وسعت ۶۷ هزار مترمربع بنا شده است.
رو به روی کاخ حوضچه زیبایی قرار دارد و دورتادور آن، باغی از گل و درختان سبز شده است. دیوار بنا هم منقش شده با نقاشی‌های مدرن و دل‌فریب می‌باشد که شما را ساعات برای تماشای خود سرپا می‌ایستاند.
نمای بیرون کاخ چهل‌ستون
