چین چند استان دارد؟(معرفی استان های چین)

چین، کشوری با وسعت و تنوع فرهنگی شگفت‌انگیز، به استان‌ها، منطقه خودمختار، شهرهای مستقل و مناطق اداری ویژه تقسیم می‌شود. هر یک از این بخش‌ها دارای ویژگی‌ها، فرهنگ‌ها و اقتصادهای منحصربه‌فردی هستند که به‌موجب آن‌ها، چین به‌عنوان یکی از پیچیده‌ترین و چندوجهی‌ترین کشورهای جهان شناخته می‌شود. در این مطلب، قصد داریم تا با نگاهی دقیق‌تر به تعداد استان های چین و خصوصیات آن‌ها، بیندازیم. با ما همراه باشید.

استان های چین

چین، با تقسیمات اداری متنوع خود، مجموعه‌ای از ۲۲ استان را در خود جای داده که هر کدام دارای جذابیت‌های خاص خود هستند. اگر قصد با تور چین از این کشور بزرگ دیدن کنید، آشنایی با استان های چین می‌تواند بسیار مفید باشد. از مناطق کوهستانی تا سواحل دیدنی و شهرهای مدرن، با اخذ ویزای توریستی چین خواهید توانست از جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی این استان‌ها، لذت ببرید.

آن‌هوئی (Anhui)

آن‌هوئی، واقع در شرق چین یکی از استان های چین است که به خاطر مناظر طبیعی فریبنده‌اش مانند کوه هوانگشان، مشهور است. این استان همچنین دارای تاریخ غنی با بناهای تاریخی و فرهنگی بسیاری است که از جمله آن‌ها می‌توان به روستاهای قدیمی مانند هونچون و شی‌دی اشاره کرد که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند. آن‌هوئی همچنین به خاطر تولید چای معروف خود و غذاهای محلی که غالباً ساده اما خوشمزه هستند، معروف است.

فوجیان (Fujian)

فوجیان در جنوب شرقی چین قرار دارد و به خاطر داشتن روابط تجاری قوی با تایوان و سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا شناخته شده است. این استان دارای مناظر طبیعی خیره‌کننده‌ای مانند کوهستان وای و منطقه محافظت‌شده تایپینگ است. فوجیان همچنین به خاطر معماری منحصربه‌فرد «تالو» معروف است که خانه‌های دایره‌ای شکلی هستند که به‌صورت مشترک توسط چندین خانواده استفاده می‌شوند. همچنین به خاطر تولید چای‌های معروفی مانند اولانگ شهرت دارد.

گانسو (Gansu)

گانسو، واقع در شمال غربی چین، به خاطر مناظر طبیعی چشمگیر و میراث تاریخی غنی خود شهرت دارد. این استان بخشی از جاده ابریشم باستانی بوده و دارای آثار تاریخی مهمی مانند مجموعه بودای بزرگ موگائو در دونهوانگ است که شامل هزاران نقاشی دیواری و مجسمه است. گانسو همچنین به خاطر مناطق کویری و پارک‌های ملی خود مانند پارک ملی ژانگیه شناخته شده است.

گوانگ‌دونگ (Guangdong)

گوانگ‌دونگ، واقع در جنوب شرقی چین، یکی از پرجمعیت‌ترین و پویاترین استان ‌های چین است که به‌عنوان موتور اقتصادی کشور شناخته می‌شود. این استان خانه شهرهای بزرگی مانند گوانگجو و شنژن است که هر دو مراکز مهم تجاری و صنعتی هستند. این استان همچنین خانه‌ی دیم سام و سایر غذاهای سنتی کانتونی است.

بیشتر بخوانید

معرفی مهمترین بازارهای چین

گوئیژو (Guizhou)

گوئیژو، یکی دیگر از استان های چین است که در جنوب غربی کشور واقع شده و برای مناظر طبیعی بکر و فرهنگ قومی غنی‌اش مشهور است. این استان میزبان جوامع قومی متعددی از جمله میائو و دونگ است که هر دو فرهنگ و آداب‌ورسوم منحصربه‌فردی دارند. گوئیژو همچنین به خاطر پل‌های طبیعی باشکوه و آبشارهای خیره‌کننده‌اش شناخته شده است.

هاینان (Hainan)

هاینان، یکی از جنوبی‌ترین استان های چین است که به‌عنوان یک مقصد گردشگری محبوب با سواحل زیبا و مناطق استوایی‌اش معروف است. این استان جزیره‌ای که «هاوایی چین» نامیده می‌شود، دارای آب‌وهوای گرمسیری و فرصت‌های فراوان برای فعالیت‌های آبی و گردشگری است. همچنین یک مرکز رو به رشد برای سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی است.

هبئی (Hebei)

هبئی یکی دیگر از استان های چین است که در شمال این کشور واقع شده است و پکن و تیانجین، دو شهر مستقل را در برمی‌گیرد. این استان به خاطر داشتن بخش‌هایی از دیوار بزرگ چین و مناظر طبیعی فراوان شناخته شده است و دارای جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی متعددی است که بازدیدکنندگان را به سمت خود جلب می‌کند.

هیلونگ‌جیانگ (Heilongjiang)

در بالاترین نقطه شمالی چین، هیلونگ‌جیانگ معروف به داشتن آب‌وهوای سرد و طولانی‌ترین فصل زمستان است. این استان میزبان فستیوال بین‌المللی یخ و برف هاربین است که یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های زمستانی جهان است. هیلونگ‌جیانگ همچنین یک قطب مهم کشاورزی به شمار می‌رود و به خاطر جنگل‌های سرسبز و حیات‌وحش غنی‌اش معروف است.

بیشتر بخوانید

معرفی ۱۰ تا از زیباترین روستاهای چین که باید ببینید

هنان (Henan)

هنان، واقع در مرکز چین، به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی و مراکز تمدن چین شناخته شده است. این استان خانه‌ی معبد شائولین، مهد رزم‌آوران کونگ‌فو و محل قرارگیری مجسمه‌های تاریخی غار لونگ‌من است. هنان همچنین به دلیل داشتن آثار باستانی و مناظر طبیعی فراوان، از جمله خوانگ خه یا رودخانه‌ی زرد، مورد توجه توریست‌ها است.

هوبئی (Hubei)

مرکز استان هوبئی ووهان، به‌عنوان یک مرکز مهم صنعتی و علمی در چین شناخته می‌شود. این استان میزبان بزرگ‌ترین دریاچه چین، دریاچه دونگ‌تینگ و بخش‌هایی از سد بزرگ سه دره است. هوبئی همچنین دارای مناظر طبیعی فراوان و میراث فرهنگی غنی است که از جمله آن‌ها می‌توان به بناهای تاریخی ووهان اشاره کرد.

هونان (Hunan)

هونان یکی دیگر از استان های چین است که مقصدی عالی برای گردشگران و علاقه‌مندان به تاریخ است. این استان خانه‌ی پارک ملی ژانگجیاژه است که به خاطر صخره‌های عظیم و مناظر طبیعی باشکوهش شهرت دارد. هونان نیز به خاطر تولید برنج و چای و نیز فعالیت‌های فرهنگی نظیر اپرای محلی شناخته شده است.

جیانگسو (Jiangsu)

جیانگسو، استانی در شرق چین، به دلیل پیشرفت‌های صنعتی و فرهنگی‌اش شناخته شده است. این استان میزبان شهرهای تاریخی و زیبایی مانند سوژو با باغ‌های کلاسیک چینی و کانال‌های آبی و نانجینگ، پایتخت سابق چین، است و به‌عنوان یکی از ثروتمندترین و توسعه‌یافته‌ترین استان های چین شناخته می‌شود.

جیانگشی (Jiangxi)

جیانگشی، در جنوب شرقی کشور واقع شده و به خاطر داشتن منابع طبیعی فراوان و تاریخ غنی فرهنگی‌اش معروف است. این استان به خاطر سرامیک‌های چینی، به‌خصوص سفالینه‌های جینگدزه، شهرت دارد. جیانگشی همچنین دارای مناظر طبیعی زیبایی مانند دریاچه پویانگ و کوهستان لوشان است که جاذبه‌های گردشگری عمده‌ای برای بازدیدکنندگان محسوب می‌شوند.

جی‌لین (Jilin)

جی‌لین، استانی در شمال شرقی چین، به دلیل آب‌وهوای سرد و برفی‌اش مشهور است. این استان میزبان یکی از بزرگ‌ترین فستیوال‌های برف و یخ در جهان است که هر ساله در شهر چانگچون برگزار می‌شود و بازدیدکنندگان زیادی را جذب می‌کند. جی‌لین نیز به دلیل داشتن جنگل‌های دست‌نخورده و متراکم، پارک ملی چانگبایشان و یکی از بلندترین آتشفشان‌های خاموش جهان، اهمیت زیادی دارد.

بیشتر بخوانید

غذاهای چین | معرفی جامع و کامل

لیائونینگ (Liaoning)

لیائونینگ، یکی دیگر از استان های چین است که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین قطب‌های صنعتی کشور شناخته می‌شود. شهر دالیان، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بنادر و مراکز لجستیکی در شمال چین، نقش کلیدی در تجارت بین‌المللی دارد. علاوه بر این، لیائونینگ دارای جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوانی است، از جمله شهر شنیانگ با کاخ‌های تاریخی و معابد قدیمی.

چینگهای (Qinghai)

چینگهای، استانی در شمال شرقی فلات تبت، به خاطر داشتن مناظر طبیعی خیره‌کننده و فرهنگ تبتی غنی‌اش شناخته شده است. دریاچه کوکونور، بزرگ‌ترین دریاچه آب‌شور چین در این استان قرار دارد و به خاطر تنوع زیستی بالا و حفاظت از محیط‌زیست معروف است.

شاندونگ (Shandong)

شاندونگ، یکی از ثروتمندترین و پرجمعیت‌ترین استان‌ های چین، در شرق کشور واقع شده و ساحلی است. این استان به خاطر داشتن میراث فرهنگی کنفوسیوس، معروف است. شاندونگ همچنین به خاطر سواحل زیبا و جذابیت‌های توریستی مانند کوه تای و معبد لائوشان شناخته شده است.

شانشی (Shanxi)

شانشی، واقع در شمال چین، بیشتر به خاطر منابع زغال‌سنگ وسیعش شناخته می‌شود، اما تنها به معادن ختم نمی‌شود. این استان دارای آثار تاریخی بسیاری است، از جمله شهر پینگیائو و معبد جینانگ که هر دو برای معماری سنتی و اهمیت تاریخی‌شان معروف‌اند. شانشی همچنین به خاطر تولید سرکه‌های با کیفیت بالا شهرت دارد.

شنسی (Shaanxi)

شنسی، واقع در شمال غربی چین، به خاطر داشتن شهر تاریخی شی‌آن، پایتخت سابق چین، شهرت دارد. این استان محل استقرار لشکر سفالین یا سربازان تراکوتا، یکی از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی جهان، است. شنسی با داشتن دیوار شهر شی‌آن، باغ‌های قدیمی و موزه‌های غنی، علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، مرکز مهمی برای تحقیقات و توسعه فناوری در چین است.

سیچوان (Sichuan)

سیچوان، در جنوب غربی چین واقع شده، برای غذاهای تند و متنوعش مشهور است. این استان همچنین خانه‌ی پانداهای بزرگ است، با مراکز حفاظتی که بازدیدکنندگان زیادی را جذب می‌کنند. سیچوان دارای مناظر طبیعی بی‌نظیری مانند وادی جیوژایگو و کوهستان امه است که هر دو به خاطر زیبایی‌شان مشهورند و برای علاقه‌مندان به طبیعت و عکاسان بسیار جذاب هستند.

یون‌نان (Yunnan)

یون‌نان یکی دیگر از استان های چین است که در جنوب غربی کشور واقع شده و به خاطر تنوع بیولوژیکی و فرهنگی خود شناخته می‌شود. این استان خانه بیش از نیمی از اقلیت‌های قومی چین است و دارای فرهنگ‌ها، زبان‌ها و آداب‌ورسوم مختلفی است. مناظر طبیعی شگفت‌انگیزی مانند جنگل‌های استوایی، کوه‌های بلند و غارهای دیدنی دارد. یون‌نان همچنین برای تولید چای پوئر، یکی از معروف‌ترین و قدیمی‌ترین انواع چای در چین، مشهور است.

چجیانگ (Zhejiang)

چجیانگ، استانی در ساحل شرقی چین، به خاطر اقتصاد پویا و فرهنگ غنی‌اش معروف است. این استان مرکز مهم تجاری و فناوری است و دارای شهرهای مهمی مانند هانگژو، مقر شرکت علی‌بابا، است. هانگژو، به خاطر دریاچه‌ی غربی‌اش که منظره‌های بی‌نظیری دارد، معروف است. چجیانگ همچنین به خاطر صنایع‌دستی مانند ابریشم و سرامیک‌های سنتی شناخته می‌شود.

تایوان (Taiwan)

تایوان، جزیره‌ای در شرق آسیا، از نظر سیاسی و فرهنگی متفاوت از سایر استان های چین است و دارای دولت خودمختار خود است. تایوان به خاطر پیشرفت‌های فناوری و صنعتی‌اش معروف است. تایپه، پایتخت تایوان، برای برج تایپه ۱۰۱ که یکی از بلندترین ساختمان‌های جهان است، معروف است. تایوان همچنین دارای مناظر طبیعی زیبا، سواحل و کوه‌های سرسبز است و غذاهای خیابانی‌اش شهرت بین‌المللی دارد.

برای سفر به تایوان، ویزای توریستی چین کافی نیست زیرا تایوان سیستم ویزای مستقل خود را دارد. به دلیل وضعیت سیاسی و اداری مستقل تایوان، مسافرانی که قصد سفر به تایوان را دارند باید ویزای مخصوص تایوان را درخواست کنند. اگر برنامه‌ریزی برای سفر با تور چین و بازدید از تایوان را دارید، باید هر دو ویزا را جداگانه اخذ کنید.

شهرهای در سطح استان

تقریباً در هر تور چین، بازدید از پکن یا شانگهای به‌عنوان بخشی از برنامه سفر وجود دارد. این شهرها به دلیل جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و مدرن خود، اغلب اولین انتخاب برای گردشگرانی هستند که پس از اخذ ویزای توریستی چین قصد سفر به این کشور را دارند.

جالب است بدانید این دو شهر به همراه شهرهای چونگ‌کینگ و تیانجین جزو استان های چین که معرفی کردیم نبوده و به‌عنوان شهرهای در سطح استان شناخته می‌شوند که با ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، مقاصدی جذاب برای گردشگران به شمار می‌روند. در ادامه با این شهرها بیشتر آشنا می‌شویم:

پکن (Beijing)

پکن، پایتخت جمهوری خلق چین، مرکز سیاسی، فرهنگی و تاریخی کشور است. این شهر خانه‌ی میراث جهانی یونسکو مانند میدان تیان‌آن‌من، شهر ممنوعه و دیوار بزرگ چین است. پکن همچنین مرکزی برای هنر و فرهنگ محسوب می‌شود و دارای چندین موزه‌ی بین‌المللی و گالری‌های هنری است. این شهر ترکیبی از معماری سنتی و مدرن دارد و یک مقصد کلیدی برای بازدیدکنندگان بین‌المللی است.

شانگهای (Shanghai)

شانگهای، بزرگ‌ترین شهر چین و یکی از مهم‌ترین مراکز مالی جهانی، به خاطر نوآوری‌ها و پیشرفت‌های اقتصادی‌اش معروف است. این شهر دارای ناحیه‌ی مالی لوجیازویی است که با برج‌ها و آسمان‌خراش‌های مدرنش مانند برج مروارید شرقی و مرکز مالی جهانی شانگهای شناخته می‌شود. شانگهای همچنین به خاطر بندرگاه‌های عظیم، فرهنگ گسترده و جاذبه‌های توریستی متنوع، یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگران است.

چونگ‌کینگ (Chongqing)

چونگ‌کینگ، شهری مستقل در جنوب غربی چین، به خاطر موقعیت جغرافیایی خاص و مناظر کوهستانی‌اش معروف است. این شهر بر روی تلاقی رود یانگ‌تسه و رود جیالینگ بنا شده و به خاطر آب‌وهوای مرطوب و گرم خود شهرت دارد. چونگ‌کینگ به دلیل صنایع سنگین و فناوری پیشرفته‌اش یکی از مراکز صنعتی مهم چین به شمار می‌رود و دارای غذاهای تند و معروفی است که بخشی از فرهنگ خاص این شهر است.

تیانجین (Tianjin)

تیانجین، واقع در شمال چین، نزدیک به پکن، یکی دیگر از شهرهای مستقل چین است. این شهر به خاطر معماری استعماری و تاریخ غنی تجاری‌اش شناخته شده است. تیانجین، با داشتن یکی از بزرگ‌ترین بنادر شمال چین، نقش مهمی در تجارت بین‌المللی دارد. همچنین، این شهر مرکز مهمی برای صنایع فرهنگی و تکنولوژیک است و به خاطر پیشرفت‌های اخیر در زمینه علمی و تحقیقاتی مورد توجه قرار گرفته است.

مناطق خودمختار و مناطق اداری ویژه چین

چین، علاوه بر استان‌ها و شهرهای در سطح استان خود، دارای پنج منطقه خودمختار و دو منطقه اداری ویژه است که هر کدام ویژگی‌ها و اهمیت خاص خود را دارند.

مناطق خودمختار

مناطق خودمختار در چین به گروه‌های قومی خاص اختصاص دارند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در حفظ و ترویج فرهنگ خود نقش فعالی داشته باشند. این مناطق شام موارد زیر است:

1. گوانگشی ژوانگ (Guangxi Zhuang): واقع در جنوب چین، این منطقه برای مناظر طبیعی زیبا و فرهنگ غنی قوم ژوانگ مشهور است.
2. مغولستان داخلی (Inner Mongolia): این منطقه در شمال چین، بیشترین مساحت را دارد و به خاطر فرهنگ مغولی و مناظر دشت‌های وسیع خود معروف است.
3. نینگ‌‎شیا هوی (Ningxia Hui): نینگ‌شیا هوی، منطقه‌ای خودمختار برای قوم هوی در شمال مرکزی چین، است. مرکز این منطقه، یینچوان و جمعیت غالب آن از مسلمانان تشکیل شده است.
4. سین‌کیانگ (Xinjiang Uyghur): سین‌کیانگ، منطقه‌ای خودمختار واقع در شمال غربی چین و بزرگ‌ترین واحد اداری چین است که به خاطر فرهنگ اویغور و تنوع بیولوژیکی و جغرافیایی خود شناخته شده است.
5. تبت (Tibet): تبت، منطقه‌ای خودمختار واقع در جنوب غربی چین است که به خاطر فرهنگ بودایی خود و پایتختش لهاسا، معروف است و با مناظر کوهستانی خیره‌کننده، یکی از منحصربه‌فردترین مناطق چین است.

مناطق اداری ویژه

چین همچنین دو منطقه اداری ویژه دارد که به آن‌ها سطح بالایی از خودمختاری اعطا شده است:

• هنگ‌کنگ (Hong Kong): پس از پیوستن به چین در سال ۱۹۹۷، هنگ‌کنگ به‌عنوان یک مرکز مالی جهانی با سیستم حقوقی و اقتصادی مستقل عمل می‌کند.
• ماکائو (Macau): در سال ۱۹۹۹ از پرتغال به چین بازگشت و به‌عنوان لاس‌وگاس آسیا در صنعت توریسم با سیستم مدیریتی خاص خود شناخته می‌شود.

این مناطق در کنار استان های چین با توجه به ساختار اداری و فرهنگی خاص خود، به توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی چین کمک کرده و به‌عنوان نمونه‌هایی از تنوع و پیچیدگی سیاسی و اداری چین به شمار می‌روند.

سخن آخر

در این مطلب تعداد استان های چین را بررسی کردیم. استان ‌های چین، هر کدام با ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، یک پالت گسترده از فرهنگ‌ها، تاریخ و مناظر طبیعی را به نمایش می‌گذارند. از سواحل مرطوب جنوب تا کوه‌های پوشیده از برف شمال، بازدید از این استان‌ها به مسافران این فرصت را می‌دهد که شاهد تنوع بی‌نظیر چین باشند و فرهنگ غنی و پیچیدگی‌های این کشور عظیم را از نزدیک تجربه کنند.

سؤالات متداول

.

تعداد استان های چین چند تا است؟

چین دارای ۲۲ استان رسمی است و تایوان نیز سابقاً به‌عنوان بیست و سومین استان تلقی می‌شد، هرچند وضعیت تایوان از نظر سیاسی نامشخص و مورد مناقشه است.

آیا مناطق دیگری به‌جز استان‌ها در چین وجود دارد؟

بله به‌جز استان‌ها، چین شامل پنج منطقه خودمختار، چهار شهر با وضعیت اداری مستقل و دو منطقه اداری ویژه است. مناطق خودمختار شامل حقوق ویژه‌ای برای حفظ فرهنگ‌های قومی هستند، درحالی‌که شهرهای مستقل و مناطق اداری ویژه معمولاً دارای اقتصادهای بزرگ و مراکز مهم فرهنگی و مالی هستند.

آیا با ویزای توریستی چین می‌توان از مناطق خودمختار دیدن کرد؟

بله با ویزای توریستی چین می‌توانید از بیشتر مناطق خودمختار دیدن کنید. تنها استثناء منطقه تبت است که برای ورود به آن نیاز به مجوز ویژه‌ای به نام TTP دارید.